ضایعات درجه دو

درصد قابل توجهی از زباله‌هایی را که هر روز و هر لحظه توسط مردم و صنایع تولید می‌شود، زباله‌های فلزی تشکیل می‌دهند. اصطلاحا به زباله‌های فلزی یا دورریختنی‌های غیر قابل استفاده‌ی فلزات، ضایعات فلزی یا قراضه (metal scrab) نیز گفته می‌شود. خوشبختانه حجم قابل توجهی از قراضه‌های فلزات مانند ضایعات آهن، قراضه‌های آلومینیوم، قطعات مسی و مانند آن، زباله‌هایی قابل بازیافت هستند. بنابراین با در نظر گرفتن تدابیر و تکنولوژی خاص خود می‌توان آن‌ها را مجددا فراوری کرده و برای تولید قطعات فلزی جدید مورد استفاده قرار داد. دسته‌ای از این ضایعات قابل بازیافت، به نام ضایعات درجه دو و ضایعات درجه یک شناخته شده‌اند.

قبل تر در مقاله‌ای به معرفی انواع ضایعات درجه اول پرداختیم. حال در این مطلب با شرح اقسام ضایعات درجه دو همراه شما هستیم. بنابراین خواندن این مطلب را از دست ندهید.

 

ضایعات درجه یک

سالانه انواع مختلفی از وسایل آهنی یا وسایلی که در قسمتی از آن‌ها فلز آهن به کار برده شده، توسط مردم و صنایع مصرف می‌شود. پس از مدتی این ابزار فرسوده یا خراب شده و به ناچار با تجهیزات جدیدتر جایگزین می‌گردند. اما سوال اینجاست که این قطعات آهنی دور ریز چه سرنوشتی خواهند داشت؟ مقصود از ضایعات درجه یک، کدام نوع است؟

قطعات مورد بحث ما که به انواع ضایعات آهن نیز موسوم هستند، در صورت دفع یا دفن شدن در طبیعت مشکلات زیست محیطی و اکولوژیکی جدی به همراه خواهند آورد. بنابراین تنها راهکار منطقی و صحیح برای مدیریت این حجم از زباله‌ی فلزی در کشور، بازیافت یا فراوری مجدد قراضه‌ها خواهد بود. در این متن ضمن معرفی یک تقسیم بندی مختصر برای انواع ضایعات آهن، با خصوصیات و کاربردهای آن‌ها بیشتر آشنا می‌شوید.

 

 

 

ضایعات آهن چگونه به وجود می‌آیند؟

در پاسخ به این سوال که این قطعات دور ریز چگونه حاصل می‌شوند، به موارد متعددی می‌توان اشاره کرد. برای مثال، در کارخانجات و صنایع وابسته به فلز آهن که متریال و محصولات فلزی یا آلیاژها را تولید می‌کنند، تمام مواد خروجی فراورده‌های مفید نیست. بلکه قسمتی از تولیدات در نهایت کیفیت لازم برای ادامه‌ی فرایند را نداشته و به عنوان ضایعات دور ریز معرفی می‌شوند. با تمهیدات خاص هر کارخانه یا کوره‌ی تولید کننده، در نهایت این قطعات به واحدهای جمع آوری قراضه های فلزات تحویل داده می‌شوند.

از طرفی زمانی که عمر مفید برخی وسایل که در آن‌ها از قطعات آهنی استفاده شده است، به پایان برسد، به عنوان قطعات دور ریز تحویل برخی مراکز شده و قطعات آهن آن جداسازی می‌شود. قطعات آهنی بلااستفاده در واقع همان انواع ضایعات آهن هستند که مراکز خرید و فروش ضایعات مشتری آن هستند. نکته‌ی اصلی اینجاست که تمامی این قراضه‌ها با وجود این که قراضه‌ی آهن نامیده می‌شوند، یکسان نبوده و از لحاظ ترکیب شیمیایی، خصوصیات و در نتیجه قیمت متفاوت خواهند بود. برای مثال ضایعات درجه یک آهنی قیمت بالاتری نسبت به دیگر انواع قراضه داراست.

از این قطعات معمولا برای تولید فولاد و شمش‌های فولادی استفاده می‌کنند. بدین منظور می‌بایست قطعات قراضه را به کوره‌های مخصوص با دمای بسیار بالا وارد کرده و ذوب نمایند. البته بدین منظور از کوره‌ها و فرایندهای مختلفی استفاده می‌شود که شرح آن‌ها در مقاله‌های دیگر این وب سایت، آورده شده است. اما به طور کلی در طی همگی این روش‌ها، قراضه‌ها را با وارد کردن به کوره ذوب و افزودن عناصری به آن‌ها تغییر می‌دهند تا مقاومتشان افزایش یافته و به عبارتی فراوری شوند.

 

 

ضایعات سنگین

اگر در مورد تولید فولاد به وسیله‌ی انواع کوره‌ها و تجهیزات لازم، آشنایی داشته باشید، حتما می‌دانید که از ذوب قراضه‌ها و ضایعات آهن نیز برای این امر استفاده می‌شود. ضایعات سنگین آهن به همراه قراضه‌های سبک آهنی برای شارژ کوره‌های ذوب مورد نیاز هستند. انواع قراضه‌های سنگین از مواد مختلفی بدست آمده و برای فراوری مجدد، جمع‌آوری و انبار می‌شوند. شما با استفاده از اطلاعات این متن، می‌توانید تشخیص دهید که چه وسایلی از آهن سنگین تشکیل شده و ضایعات مربوط از آن استحصال می‌گردد.

 

طبقه‌بندی انواع ضایعات آهنی

قراضه‌های تولید شده که از وسایل آهنی دور ریختنی و فرسوده به دست می‌آیند، ویژگی‌های مختلفی دارند. بر اساس این ویژگی‌ها و مشخصات، این مواد را در انواع خاصی شناسایی و دسته بندی می‌نمایند. هر دسته از این قراضه‌ها مربوط به نوع خاصی از آهن بوده که علاوه بر تفاوت با سایر انواع، استفاده‌های متفاوتی نیز دارد.

به طور کلی اقسام قراضه‌های آهنی را بر حسب دو شاخصه‌ی کیفیت و مشخصات فیزیکی تقسیم بندی می‌کنند. ما در این مقاله به بررسی یک از انواع ضایعات آهن که در دسته بندی فیزیکی جای می‌گیرد، می‌پردازیم.

بر اساس چگالی، قراضه‌های آهن بدست آمده از وسایل فلزی را به سه دسته‌ی کلی طبقه‌بندی می‌کنند:

• ضایعات سبک آهن 1 و 2

این قراضه‌های آهنین دارای وزن مخصوص ظاهری 0.5 تا0.8 تن بر متر مکعب هستند.

• ضایعات متوسط آهن 1 و 2

این قطعات وزن مخصوصی در حدود بازه‌ی 0.8 تا 1.0 تن بر متر مکعب دارند.

• ضایعات سنگین آهن 1 و 2

در خصوص این قراضه‌ها، وزن مخصوص ظاهری بیشتر از 1.0 متر مکعب خواهد بود.

 

در ادامه به شما می‌گوییم که ضایعات سنگین آهن چیست و از چه موادی به دست می‌آید. هم‌چنین طرز استفاده و به‌کارگیری آن‌ها در کوره‌های ذوب را مختصرا شرح می‌دهیم.

 

تصویر 1- دسته بندی انواع ضایعات سنگین آهن

آهن اسفنجی یا قراضه؟ کدام برای تولید فولاد بهتر است؟

از آن زمان که بشر به تولید فولاد برای استفاده در سازه‌های فلزی روی آورده است، تا به همین امروز، شاهد افزایش تقاضا برای تولید آن هستیم. در حقیقت به تدریج نیاز به بکارگیری فولاد بیشتر و بیشتر شده و به دنبال آن تکنولوژی‌های مورد استفاده در رابطه با ساخت و پرداخت آن نیز طراحی و اجرا شده‌اند. این تکنولوژی‌ها نیاز به مواد اولیه‌ی متفاوتی مانند آهن اسفنجی، قراضه ها یا سنگ آهن دارند. اما استفاده از کدام منبع برای تولید فولاد بهتر از سایرین است؟ آیا استفاده از ضایعات آهن ارجحیت دارد یا آهن اسفنجی؟

ما در این مطلب سعی کرده‌ایم به مقایسه‌ی قیمت و مزایای استفاده از آهن اسفنجی به جای قراضه بپردازیم.

مختصری در مورد تکنولوژی‌های ساخت

در سال‌های اخیر دو تکنولوژی عمده در تولید آهن و چدن مورد استفاده قرار می‌گیرد:

• روش استفاده از کوره‌ی بلند موسوم به احیای غیر مستقیم
• روش استفاده کوره‌ی قوس الکتریکی موسوم به احیای مستقیم

اساسا در این دو روش، سنگ آهن یا همان اکسید آهن را احیا می‌کنند تا اکسیژن موجود در آن خارج شده و به آهن با درصد خلوص بیشتر دسترسی پیدا کنند. در تکنولوژی احیای غیر مستقیم، سنگ آهن، کک و آهک را به کوره‌های بلندی وارد کرده و در نهایت از آن، آهن خام بدست می‌آید. در ادامه آهن خام را به فولاد تبدیل کرده و ناخالصی‌ها را از آن جدا می‌کنند.

اما در احیای مستقیم قراضه‌ها و ضایعات آهن، یا آهن اسفنجی را به کوره‌های قوس الکتریکی وارد می‌کنند. در اغلب اوقات این روش را به احیای غیرمستقیم ترجیح می‌دهند، زیرا می‌توان گفت هزینه و زحمت کمتری دربردارد. هم‌چنین شواهد حاکی از آن است که در کوره‌های قوس سرعت تولید بالاتر بوده، در حالی که آلودگی کمتری نیز ایجاد می‌کنند.

 

اما در ایران از کدام روش و چه وسایل و ابزاری برای تهیه‌ی فولاد استفاده می‌کنند؟

در کشور ما به دلیل کمبود قراضه‌ی آهن، استفاده از آهن اسفنجی و کوره‌های قوس برای تولید فولاد متداول‌تر است. البته در برخی کارخانه‌ها نیز از آهن قراضه برای این امر استفاده می‌کنند. اما اگر محدودیت منابع نداشته باشیم، کدام ماده‌ی اولیه برای استفاده در این کوره ارجحیت دارد؟

در زیر سعی می‌کنیم اطلاعاتی برای تصمیم گیری در این مورد، در اختیار شما قرار داده و در نتیجه تصمیم بهتری اتخاذ کنیم.

 

تصویر ا- استفاده از کوره‌ی برقی (قوس الکتریکی) برای ذوب قراضه‌ها یا آهن اسفنجی

 

آهن گالوانیزه و ضایعات گالوانیزه چیست؟

آهن و فولاد، دو فلز بسیار پر کاربرد در وسایل و ابزار متداول در زندگی انسان هاست. تمامی قسمت‌های تکنولوژی، صنایع، ابزار و تجهیزات ساختمان‌ها و بسیاری اجزای دیگر در زندگی ما وابسته به آنها است. اما خطر خوردگی و اکسایش این مواد فلزی را تهدید و آسیب پذیر کرده است. از این رو بشر به فکر ابداع راه‌های مختلفی برای محافظت از این محصولات افتاده است. نتیجه‌ی تحقیقات و تلاش‌ها به ساخت نوعی آهن روکش‌دار موسوم به آهن گالوانیزه انجامیده است. با ما همراه باشید تا خصوصیات این ماده و ضایعات گالوانیزه را برای شما شرح دهیم. ضایعات گالوانیزه را در بین ضایعات آهن در مراکز جمع‌آوری و خرید قراضه‌ها، انبار و آماده‌ی فراوری می‌کنند.

 

آهن گالوانیزه چیست؟

به یک ورقه‌ی آهنی یا فولادی که با روکشی از جنس روی پوشانده شده باشد، گالوانیزه می‌گویند. فایده‌ی استفاده از این روکش، محافظت لایه‌های زیرین و جلوگیری از زنگ زدگی آن است. بصورتی که حتی اگر پوشش آن بعد از مدتی به هردلیلی از بین برود، لایه‌ی زیری زنگ نمی‌زند. بنابراین پوششی مناسب برای لوله‌های آب و مانند آن هستند.

برای تولید گالوانیزه، ورقه‌های نازکی از جنس آهن را در مخزنی حاوی روی مذاب فرو می‌برند تا سطح آن را بپوشاند. سپس آن را بیرون می‌آورند و آهن گالوانیزه  یا آهن سفید تشکیل می‌شود. ویژگی حائز اهمیت در این محصول، حفظ ساختار ماده در برابر افساد و به بیان بهتر زنگ زدن است که در طول مدت کوتاهی فلز را شکننده و آسیب پذیر خواهد کرد.

به عملیات تولید ورق‌های گالوانیزه، گالوانیزاسیون یا آبکاری گالوانیزه سرد و گرم گفته می‌شود. این نام، دو روش کلی برای تولید این محصول را توضیح می‌دهد. در روش آبکاری گالوانیزه‌ی گرم، قطعه‌ی آهنی و فولادی مورد نظر را وارد مخزنی حاوی روی مذاب می‌کنند. دمای این مایع، تا 460 درجه‌ی سانتی گراد نیز می‌رسد. این روکش روی، با اکسیژن و کربن واکنش داده و یک لایه‌ی بسیار مقاوم را ایجاد می‌کند.

در آبکاری گالوانیزه‌ی سرد، باید روی را به صورت نمک، در درون یک محلول اسیدی یا آبی حل کنند. سپس محلول حاصل را به قطعه‌ی آهنی یا فلزی مورد نظر اسپری می‌کنند.

ضخامت لایه‌ی روی، بر روی قطعه آهنی یا فولادی در آبکاری گرم حدود 4 تا 5 برابر روش دیگر است. بنابراین قطعاتی که با آبکاری گرم ساخته می‌شوند، بیشتر برای بکارگیری در محیط‌های باز و خارج ساختمانی مفید هستند. زیرا مقاومت این محصولات در برابر خوردگی بسیار بیشتر است.

 

 

تصویر1- گالوانیزاسیون یا عملیات تولید آهن گالوانیزه چیست؟

 

بهترین گوشی هوشمند 2019-قسمت اول

هرچه انسان‌ها بیشتر با ایمیلهای فوری ، وبسایت‌ها ، موسیقی و دسترسی به پیام‌رسانی عادت می‌کنند ، صرف نظر از اینکه کجا هستند ، تلفن‌های هوشمند تقریباً ضروری تر می شوند. در واقع ، تنوع زیادی در بین پلتفرم ها وجود دارد و طرفداران خاص خود را نیز دارند. 

 

در حقیقت تنوع کمتری در سیستم عامل ها و طراحی های گوشی های هوشمند نسبت به سالهای گذشته وجود دارد. امروزه، اندروید و iOS دو سیستم عامل برتر تلفن های هوشمند ، هم در فروش در ایالات متحده و هم در دسترس بودن برنامه های شخص ثالث هستند. آیفون دارای بهترین فروشگاه برنامه و بهترین ویژگی های رسانه ای است. اما اکوسیستم کاملاً کنترل شده ی اپل می تواند برای برخی احساس خفگی کند ، و  ساده سازی ios یا تغییر آن کار ساده ای نیست.

 

اما در بین گوشی های اندرویدی تنوع بسیار بیشتری وجود دارد و ماهیت منبع باز آن آن را به یک رویای خوب برای بسیاری افراد تبدیل می کند. اما این همچنین به معنای ناسازگاری اپلیکیشن های شخص ثالث پراکنده ، اشکالات گاه به گاه ، نرم افزارهای نرم افزاری نصب شده توسط حامل است که نمی توانید آنها را حذف کنید و به روزرسانی های سیستم عامل اغلب پراکنده هستند.

 

از نظر فاکتور شکل تلفن ها، یافتن تلفن هوشمندی که دیگر یک قطعه ی محکم سیاه نیست ، دشوار است. بهترین تلفن با صفحه کلید فیزیکی BlackBerry Key2 LE است. این یک گوشی خوب است برای وقتی که ارزش انتخاب صفحه کلید فیزیکی برای شما مهم است ، اما  با گذشت زمان تعدا کمتر و کمتری از افراد گوشی های با صفحه کلید فیزیکی را می پسندند.

تلفن ها در متنوع و اندازه های مختلفی وجود دارد تا انواع مختلفی از دست بتواند آن ها را در خود جای دهد. گلکسی S10e سامسونگ و گوگل پیکسل 3 از سایر تلفن های باریک نیز باریک تر هستند و به آنها صفحه نمایش بزرگی ارائه می دهند و در یک دست راحت قرار می گیرند. از طرف دیگر Galaxy Note 9 ، OnePlus 7 Pro و iPhone XS Max برای افرادی که می خواهند صفحه نمایش بزرگی در دنیای آنلاین خود داشته باشند مناسب است.