سالانه میزان قابل توجهی از منابع و هزینههای در دسترس یک کشور صرف ساخت محصولات مورد نیاز مردم و صنایع میشود. اگر بخواهیم همهی این منابع را فقط یک بار مصرف کنیم، علاوهبر اختصاص هزینهی زیاد، باید بگوییم شدت مصرف منابع به حدی زیاد خواهد شد که در آینده با کمبود منابع مورد نیاز و محدودیتهای فراوانی که به دنبال دارد، روبرو میشویم.پس یک الزام حتمی در استفاده از سرمایههای ملی و تجدید ناپذیر کشور، از جمله فلزات، برنامهریزی برای استفادهی مجدد از آنهاست. چیزی که در چندین سال اخیر با نام بازیافت، دغدغهی خیلی از کشورهای قرن حاضر شده است. طبیعی است که کشور ما هم از این قائده مستثنی نبوده و برنامهریزیهای خاصی برای بازیافت ضایعات فلزی و غیر فلزی در نظر گرفته است.
بازیافت و جمعآوری قراضه های مورد نیاز برای فراوری مجدد، نیازمند تجهیزات و آگاهیبخشی موثر در این زمینه است. در این مقاله سعی میکنیم شما را تا حدودی با روندی که باید در مسیر بازیافت ضایعات فلزی در پیش گرفت، آشنا کنیم. این اطلاعات به شما کمک میکند تا در پیشرفت کشور خود و صرفهجویی در منابع مصرفی به طرز موثری سهیم باشید!
مرحله اول: جمعآوری ضایعات
اولین اقدام در راه بازیافت یا فراوری مجدد مواد فلزی، جمعآوری قراضه های فلزیست. قراضه به بیان ساده به قطعات فلزی غیر قابل استفاده گفته میشود که قبلا برای ساخت محصولات متعدد در کارخانهها به کار گرفته شده است. این مواد را میتوان از طریق همان کارخانهها، صنایع مرتبط، یا حتی خانههای مردم دوباره جمعآوری کرد.
این گردآوری در ادامه نیازمند تفکیک قراضه های فلزی به انواع جنسهای مختلف است، به این معنا که ضایعات آلومینیوم، آهن و مس باید از هم جدا شوند. همین مساله برای سایر فلزات و آلیاژهای فلزی نیز صدق میکند. جداسازی لازمهی بازیافت هر مادهای برای استفادهی بهینه در مراحل بعدی است.
عکس 1- جمع آوری ضایعات فلزی